Σε αυτό το μικρό διάλλειμα του πρωταθλήματος, με την Α.Ε.Πολυκάστρου να έχει ρεπό στην 6η αγωνιστική, ας κάνουμε μια πρώτη σοβαρή αποτίμηση της πορείας της ομάδας.
Πέντε αγωνιστικές, πέντε νίκες, 17 γκολ ενεργητικό, μόλις 2 παθητικό, και το σημαντικότερο… μια συνοχή που θυμίζει περισσότερο ομάδα που βρίσκεται μαζί χρόνια παρά σύνολο που ακόμη εξελίσσεται.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο; Η Α.Ε.Π. που συντρίβει με 5 με 6 γκολ, η ΑΕΠ που γυρίζει ματς εκτός έδρας στο 92’, η ΑΕΠ που υπομένει, διαβάζει τον αντίπαλο και χτυπάει την κατάλληλη στιγμή. Όλα έχουν έναν κοινό παρονομαστή: ωριμότητα. Αυτή που κερδίζει πρωταθλήματα.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΦΩΤΙΕΣ
Η γραμμή κρούσης της ΑΕΠ έχει μετατραπεί σε σύγχρονο φόβητρο.
Ο Ρωμανίδης, με ρυθμό… προσωπικής συλλογής τερμάτων, 5 αγώνες, 7 γκολ, 2 ασίστς, έχει ξεκινήσει τη χρονιά σαν παίκτης που δεν τελειώνει απλώς τις φάσεις αλλά δίνει και βάθος στο παιχνίδι. Ηρεμία, κίνηση χωρίς μπάλα, τελειώματα κλάσης. Τα πέντε γκολ στα τρία πρώτα ματς δεν ήταν τυχαία, και η συνέχεια απλώς επιβεβαίωσε ό,τι όλοι υποψιάζονταν. Δίπλα του ο Αγαθαγγελίδης, πιθανότατα ο πιο «πολυεργαλειακός» παίκτης του φετινού ρόστερ, κάνει πράγματα που σπάνια συναντάς στην κατηγορία: 4 γκολ , 7 ασίστς …. δημιουργεί, εκτελεί, υποδέχεται σωστά, μοιράζει κάθετα μπαλιές που σκίζουν άμυνες και mvp σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια. Στο ματς της πρεμιέρας μοίραζε ασίστ σαν επαγγελματίας δεκάρι υψηλού επιπέδου. Στα Λιβάδια πέτυχε δύο γκολ και έφτιαξε άλλα τρία. Η επίδρασή του στο ρυθμό είναι καταλυτική. Ο Bullari από την πλευρά του έχει φέρει ένα μείγμα δύναμης ταχύτητας και ευφυΐας: 2 γκολ, 2 ασίστς, γκολ, στημένες φάσεις… πάντα εκεί που πρέπει. Και φυσικά ο αρχισκόρερ-θρύλος Γκέρτσος που δίνει ποιοτικές ανάσες στον Ρωμανίδη.
Η ΜΕΣΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ
Ο πολύπειρος Ιβανίδης που μπορεί να συντονίζει το ρυθμό και να περνά μπαλιές τριαντάρες και σαραντάρες. Ο Εγκωμίτης με τα συνεχή ανεβοκατεβάσματα στη δεξιά πτέρυγα. Ο Τάσος Φυτανίδης με ένα γκολ, ο ακρογωνιαίος λίθος της μεσαίας γραμμής, ανεβάζει την ομάδα ένα επίπεδο με τη σταθερότητα και τον τρόπο που μπαίνει στα μαρκαρίσματα και κυκλοφορεί την μπάλα. Ο Ευθυμιάδης δίνει την κάθετη σκέψη που χρειάζεται μια ομάδα που παίζει επιθετικά, ενώ ο Ρουμελιώτης, όταν χρησιμοποιείται στα άκρα, προσφέρει το «κάτι διαφορετικό»: κίνηση, διάβασμα χώρων, σιγουριά με την μπάλα. Η σταθερά «Μυλωνάς» με την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του και οι παλιοσειρές Στεργίου, Γκουντενούδης και Φρονιμόπουλος που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να προσφέρουν.
Η ΑΜΥΝΑ: Η ΗΡΕΜΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Ο Κύρου έχει κάνει πέντε ματς χωρίς να δεχτεί ουσιαστικές απειλές, αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία του. Δίπλα του ο Δημήτρης Παπαδόπουλος που έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του και περιμένει την ευκαιρία του. Η άμυνα μπροστά απο τον τερματοφύλακα είναι εξίσου υποδειγματική. Ο σκληροτράχηλος και απροσπέλαστος Αμανατίδης, ο Κοντογεωργίου με 1 γκολ, πραγματοποιεί μια από τις καλύτερες σεζόν του, με καθαρές επεμβάσεις και απειλητικές παρουσίες σε στημένα. Ο Μαρμαρίδης παίζει με αυτοπεποίθηση, ο Χαρτοματσίδης γεμίζει τη δεξιά πλευρά και ο Κώστας Παπαδόπουλος (που μπήκε δυναμικά όταν χρειάστηκε) δείχνει ότι η ομάδα έχει βάθος και ο Μέτα που παρά το νεαρό της ηλικίας του διακρίνεται για το ώριμο παιχνίδι του. Οι νεαροί Μάτας, Τάχατος που πήραν το βάφτισμα του πυρός και οι Κατούδης, Κεσίδης που περιμένουν τη σειρά τους.
Ακόμη κι όταν τα πράγματα στραβώνουν, όπως στο αυτογκόλ με τον Επτάλοφο, η ομάδα δείχνει χαρακτήρα: δεν κλονίζεται, δεν ανοίγεται άσκοπα — απαντά άμεσα, κλείνει χώρους, βρίσκει τρόπο να επιστρέψει.
ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ
Η ΑΕΠ από τις πέντε νίκες της έχει δείξει τρία βασικά στοιχεία που ξεχωρίζουν ομάδες πρωταθλητισμού:
- δυνατό ξεκίνημα, με πίεση και καθαρό μυαλό (1η & 4η αγωνιστική)
- ψυχραιμία στα δύσκολα, όταν το ματς δεν ανοίγει εύκολα (3η)
- μέταλλο νικητή, όταν το ρολόι δείχνει καθυστερήσεις και υπάρχει πίεση (2η)
- σοβαρότητα στα ντέρμπι, χωρίς υπερβολές, μόνο καθαρή δουλειά (5η)
Και αυτά δεν είναι συμπτώσεις. Είναι δείγμα δουλειάς, ομοιογένειας, και προπονητικών αποφάσεων που κάθε αγωνιστική γίνονται πιο αποδοτικές. Ο Σωκράτης Φυτανίδης διαχειρίζεται σωστά το ρόστερ, κάνει παρεμβάσεις όταν χρειάζεται (όπως η μετάβαση σε δύο φορ στο Επτάλοφο), και έχει δημιουργήσει μια ομάδα που ξέρει πότε πρέπει να παίξει γρήγορα, πότε να ηρεμήσει και πότε να τελειώσει το ματς.
ΤΟ ΡΕΠΟ ΩΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Η διακοπή στην 6η αγωνιστική έρχεται σε ιδανική στιγμή. Η ομάδα μπορεί να ανασάνει, να γιατρέψει μικροτραυματισμούς, να πάρει ενέργεια και να δει την πορεία της με καθαρό βλέμμα.
Συμπέρασμα; Η ΑΕΠ δεν είναι απλώς πρωτοπόρος. Είναι φαβορί.
Αλλά κυρίως, είναι ομάδα που παίζει με τρόπο που υπόσχεται συνέχεια και μάλιστα ελεγχόμενη, ώριμη, και αποδοτική συνέχεια.
Οι επόμενες αγωνιστικές θα δείξουν αν η ΑΕΠ μπορεί να διατηρήσει αυτό το επίπεδο έντασης και καθαρού παιχνιδιού. Όμως μέχρι τώρα, η ομάδα του Πολυκάστρου έχει δείξει ότι δεν κερδίζει απλώς ……… επιβάλλεται.
This post has already been read 974 times!